80’li yıllarda Sovyet Donanmasına mensup Proje 1174 Nosogro (Ivan Rogov) sınıf LPD’nin yerini ve eksikliklerini doldurmak için Newsky Tasarım Bürosu tarafından Proje 11780 Kherson sınıf LHD tasarlandı. Sovyet Donanması Amirali Gorshkov, üretilecek geminin LHD olması hususunda diretirken Genelkurmay yeni geminin Batılı kovansiyonel uçak gemileri gibi yapılmasını istiyordu. Sovyet DzKK, konvansiyonel geminin ihtiyaç olmadığını açıklayarak üretilecek geminin LHD olmasını kabul ettirdi fakat Genelkurmay’ın ilgisinin azalması ve kötü ekonomiden dolayı proje ertelendi. Günün sonunda SSCB’nin dağılmasıyla proje tümden bitirildi.
Ağustos 2009’da Fransa ile 4 adet Mistral sınıf LHD için görüşmeler yürüten Rusya, 30 yıllık LHD hasretine son vermek istedi ve Aralık 2010’da 2 adedi (%60’ı Fransa’da ve %40’ı Rusya’da olmak üzere) Fransa’da; 2 adedi Fransa’nın desteğiyle Rusya’da üretilecek toplam 4 adet Mistral sınıf LHD için ön sözleşme imzaladı.
Fransa’da üretilecek gemiler, deniz testlerinin tamamlamasının ardından Rus radar, sensör, silah ve diğer elektronik ekipman entegrasyonu için Rusya’ya gönderilecekti. İlk geminin €720 milyona, ikinci geminin €650 (toplam €1.370) milyona mal olması beklenirken nihai sözleşme 25 Ocak 2011’de imzalandı. İlk gemi Vladivostok Şubat 2012’de kızağa kondu ve Ekim 2013’te denize indirildi. Mart 2014’te deniz testlerine başladı. İkinci gemi Sivastopol Şubat 2013’te kızağa kondu ve Kasım 2014’te denize indirildi.
Vladivostok’un denize indirildiği günlerde Ukrayna’nın doğusunda bulunan Donbass bölgesinde Rusya destekli ayaklanma başladı ve silahlı çatışmalar bölgede alevlendi. Ayrıca Kırım Rusya tarafından işgal edildi.
Avrupa Birliği, Rusya’ya karşı yaptırımlar uygulamaya başladı ve hali hazırda Fransa’nın Rusya’ya LHD üretmesinden duyulan rahatsız daha da belirginleşti. Eylül 2014’te Fransa, Rusya’ya gönderilmeye hazırlanan Vladivostok LHD’nin teslimatının askıya aldığını duyurdu. Bir ay sonra da teslimatın süresiz ertelendiği duyuruldu. Uzun süren müzakerelerin ardından Ağustos 2015’te Rusya’nın o zamana kadar €840 milyon ödeme yaptığı 2 adet Mistral sınıfı LHD’nin Fransa’da kalacağı ve Fransa’nın €949.8 milyon tazminat ödeyeceği açıklandı.
Gemilerin Fransa’da kalacağının açıklanmasından birkaç gün sonra 2 adet LHD’nin Mısır’a satıldığı haberleri ortaya atıldı ve Eylül 2015’te iki gemiyi €950 milyon bedelle Mısır’ın aldığı açıklandı. Haziran 2016’da Vladivostok, ENS Cemal Abdul Nasır (L1010) adıyla; ikinci gemi Sivastopol Eylül 2016’da ENS Enver El Sadat (L1020) adıyla Mısır Donanmasına katıldı.
2015’te resmen Mistral’den kopan Rusya, yeni ve yerli üretim LHD için çalışmalara başladı. 2016 yılında (Rusya) Krylov Devlet Araştırma Merkezi, Priboy sınıf LHD’yi tanıttı. (Esasen Mistral’in tazminat görüşmeleri zamanında ön tasarımlar ortaya atılmıştır.) Priboy sınıf LHD, bazı kaynaklarda ‘Lavina’ olarak da geçmiştir.
Priboy Sınıfı LHD’nin Genel Özellikleri:
- Uzunluk: 200 metre
- Genişlik: 34 metre
- Draft: 7.50 metre
- Deplasman: 23.000 ton
- Azami Sürat: 20 knot
- Menzil: 14 knot ile 6.000 deniz mili
- Öz Savunma: 2 adet Kashtan CIWS, 2 adet Pantsir-M, 1 adet 76mm AK-176 topu
- Helikopter Pistleri ve Hangar Kapasitesi: 7 adet helikopter pisti, 12 adet helikopter kapasitesi
- Kara Aracı Kapasitesi: 50 adet zırhlı araç ve 10 tank
- Deniz Aracı Kapasitesi: 45 tonluk 6 adet çıkarma botu
- Mürettebat ve Personel Kapasitesi: 300 mürettebat ve 500-900 deniz piyadesi
2017 yılında dönemin Rusya Federasyonu Savunma Bakan Yardımcısı Yuri Borisov, 2018’de bir LHD’nin yapımına başlanacağını ve 2022’de hizmete alınacağını belirtti. Rusya Devlet Duması üyesi Dmitry Belik de üretilecek ilk LHD’nin isminin Sivastopol olacağını açıkladı fakat 2018’de LHD’ler ile ilgili bir çalışma yapılmadı. 2019’da Priboy sınıfın büyütülmüş ve genişletilmiş hali olan Proje 23900 LHD duyuruldu. 16 Temmuz 2020 günü beraberindeki 4 gemi (2 adet Amiral Gorshkov sınıf fırkateyn ve 2 adet 885-M sınıf nükleer denizaltı) ile birlikte 2 adet Proje 23900’ün yapımına Kırım’daki Zaliv Tersanesi’nde başlandı. Gemilerin her birinin ~50 milyar Rus Rublesine [~$700 milyon (Temmuz 2020)] maal olması beklenmektedir. İlk gemi Ivan Gorov’un (01901) 2026’da; ikinci gemi Mitrofon Maskalenko’nun (01902) 2027’de denize indirilmesi planlanmaktadır. Gemiler sırasıyla 2028’de ve 2029’da hizmete girecektir. Ivan Gorov Rus Pasifik Filosu’nda; M.Maskalenko ise Rus Karadeniz Filosu’nda görev yapacaktır.
Proje 23900’de birçok Rus yapımı insansız araç kullanılacak. Gemide mayın avlama görevlerinde kullanılmak üzere İDA (yüksek ihtimalle Skanda BL-680) ve S-70 Okhotnik insansız savaş uçağının bir deniz versiyonu olacağı iddia ediliyor.
Rusya her ne kadar yüksek bir arzu ile LHD beklese de mevcut ekonomik durumda projelerin geleceğinin ne olacağı belirsizdir. Ek olarak Rus gemi inşasının sicili de parlak değildir. 3 senedir bakım-onarım ve modernizasyon faaliyeti gören Amiral Kuznetsov’un birçok aksama ve kazadan ötürü sürekli olarak ertelenmektedir. Bir diğer gemi INS Vikramaditya da 10 yıl süren sıkıntılı modifikasyon sürecinin ardından teslim edilebilmiştir.
Proje 23900’ün Genel Özellikleri:
- Uzunluk: 220 metre
- Genişlik: 38 metre
- Draft: 7.50 metre
- Deplasman: 40.000 ton
- Menzil: 14 knot ile 6.000 deniz mili
- Öz Savunma: 1 adet 100mm A190 deniz topu, 3 adet Kashtan CIWS ve 2 adet Pantsir-M
- Ana Tahrik: 2 adet 5 MW 16D49 turbo dizel motor ve 2 adet 21 MW M90FR gaz türbin motor
- Pist ve Hava Aracı Kapasitesi: 21 adet helikopter (Ka-27, Ka-29, Ka-31, Ka-52K, Ka-65), 4 adet Sukhoi S-70 Okhotnik-B ve 6 adet helikopter noktası ve 2 adet güverte ramp
- Deniz Aracı Kapasitesi: 4 adet Serna sınıf ve Dyugan sınıf çıkarma gemisi ve 2 adet Tsapla hovercraft
- Mürettebat ve Personel Kapasitesi: 320 mürettebat, 900 deniz piyadesi ve 70 yataklı revir
